az önce yanındaydım sessizce ağlıyordu
üzerine eğilmiş sisli hatırların
eşiğine galiba bir şeyler yazıyordu
ayağına bağlanmış o karanlık zamanın
az önce yanındaydım dua eder gibiydi
sözcüklerin üstüne basmadan yürüyordu
yüzünden yeryüzüne dökülen sözcükleri
toplarken ellerinde ölüm görünüyordu
çağırmadı ben gittim yanındaydım az önce
üzmemek istiyordu tutunduğu duvarı
söylemedim gölgeme belki incinir diye
bulutların yağmurdan sakladığı duayı
güz, 2023
