sanki çocukluğumsun uzağa gidiyorsun
ve kalıyor kalbimde bütün şarkılar yarım
nasıl bir karanlığa düşüyor görüyorsun
elimde tuttuklarım kalbimde tuttuklarım
çıkmıyorum oyundan üzülmeyesin diye
duruyorum çektiğin çizgilerin ardında
kendi kanımı sürüp ağlayan gömleğime
sesimi arıyorum dibi yok kuyularda
hangi duayı okur sabaha bilmiyorum
yaprağında eriyen sessiz çiğ taneleri
sana doğru gelirken kendime çarpıyorum
kör serçeler gibiyim ne olur anla beni
yaz, 2013
