22 Haziran 2020 Pazartesi

çeyiz

susar ve giderim sanmıştım oysa

her şey gibi dilsiz ve kırgın biraz

kış günleri gibi saçları kısa

çocuklarım olur sonra biter yaz

 

sandım ki gün gelir unutur beni

başımdaki ağrı kalır sahipsiz

kaybolmazmış meğer aşı izleri

hüzünmüş hayata saklanan çeyiz

 

yanıldım yenildim yokken sebebi

ne gittim ne kaldım tez bitti rüya

kayalarda açan çiçekler gibi

böylece alıştım yaşamaya da

 

 

yaz 2014