11 Temmuz 2020 Cumartesi

vakt-i kerahat

benim yerimde olsan her gün yağmur isterdin

aynalarda kör düğüm olurdu bakışların

isli bir lamba camı ufanırdı üstüne

kerpiçten odalarda ekşiyen yıllarının

 

kerpiçten avlularda kirkit sesinden ninni

çözülmeyi bekleyen bir ip ağacı olsun

olsun olsun isterdin bir annen ak tülbentli

bir güz akşamı gibi düşerken ümitlerin

olsun ve öpsün her gün acıyan yerlerini

 

bir de çığlık çığılığa ağlardı kırlangıçlar

kanlı kanatlarıyla çarpa çarpa kalbine

hepsi hepsi bu işte geri kalan sevdadan

ahir zaman içinde evvel zaman içinde

 

 

dize dergisi

 

 2007