Düştü Hüseyn atından sahrâ–yı Kerbelâ"ya
Cibrîl var haber ver sultân–ı
enbiyâya.
bir
kez oğlum deseydin olmazdı acılarım
kıncıtmazdım
dağımda yeşeren baharları
baba
sevgili
babam ben böyle yitiyorum
bir
kez karanlığıma doğmadan bakışların
mızrağının ucunu çevirme yüreğimden
çevirme
dönmem geri gidecek nerem kaldı
ne
yanmayan bir gemim
ne
tayfam
ne
havarim
bir
kez oğlum de bana
baba
denizden geldim
hiç
dinmiyor fırtına
hiç
dinmiyor ki baba
şahidim ol rüzgara nasıl
saldım gideni
yaralı
ve yamalı yüzümün şahidi ol
çöldeyim
hüseyinim
ahım
ulaşmaz sana
şahidi ol dilimi lerzan
eyleyen ismin
bu yoksul ömrümün elem çiçeği
şimdi yalnız sensin
ve sensizliğin
