ben
seni yaşıyorken kilitlendi kapılar
ve
kırkıncı odanın kaldım tam ortasında
bu
son yanılgım ise döküleyim kalbimden
acılarımdan
sızan o sonsuz ırmağına
yollarda
yite yite geldim kıyına hayat
yollarda
yite yite ezberledim adını
yokluğundan
başka bir denizi ağlamadım
ve
bir ömür ağladım ağladım varlığımı
ben
bir ömür bıraktım sana geldiğim yerde
sana
geldiğim yerde bıraktım ben her şeyi
sen
bilmeyesin için içimde batan günü
kanıyorum
sessizce bu hazin ilahiyi
ben
seni yaşıyorken kilitlendi kapılar
karanlığa
razıyım razıyım karanlığa
bildim
aşk değilmiş ömrün asası
rabbim
daha yağmur yağmıyor bana
karanlığına
tenin gömüyorum kalbimi
kalbimi
gömüyorum en acı çamuruna