gazel

 ne tadı kaldı hayatın ne sensiz zaman geçiyor

ne gün ne hafta ne de yıl bir ömür ziyan geçiyor

bazen mecnûn bazen ferhâd düşmüş gam rûzigârına

dil zencir-i cünûn ile her gün kapından geçiyor

düşünce gam rüzgârına dalıp yâd-ı ruhsârına

kan revân olan kalbime bin tiri müjgân geçiyor

alışırdı gönlüm çoktan dağ-ı firkâtine lakin

bahr-ı melâl hatırımdan zülfi perişan geçiyor

gül sararır bülbül susar hazana döner nevbahar

düşse yolum gülşen anlar bir kalbi virân geçiyor

şehr-i tahammüle düşmez geçse bin şehirden yolum

bilemem yâr kaderimden kaç râh-ı hicrân geçiyor

şerhi gamdır okuduğum leylü nehâr bu bahtımdan

beytül ahzân imiş dünya bir ömür nalân geçiyor

bahar 2012 

sivas

gazel

şimdengeri bu yaraya vuslatını derman etme

mihman olduğun anlayan gönle gönlüm mihman etme

sermaye-i dildir ahım merhamet zülf-i siyahım

tarumar oldu dergahım bir de sen perişan etme

geçti devr-i leyli mecnun geçti cananım devr-i aşk

bir tutulmaz ikrar için rah-ı aşka peyman etme

bekler iken senden vefa oldum mübtela-i cefa

buse-i lebden bir defa istemem yar ihsan etme

sinede dağ-ı sultanı göreli terk-i tendir can

tende olmayan can için canın bana canan etme

arz-ı hale yok dermanım bir hazin ney-i nalanım

ben böyle sevmişim canım gel bu aşka pişman etme

1997