gazel

 ne tadı kaldı hayatın ne sensiz zaman geçiyor

ne gün ne hafta ne de yıl bir ömür ziyan geçiyor

bazen mecnûn bazen ferhâd düşmüş gam rûzigârına

dil zencir-i cünûn ile her gün kapından geçiyor

düşünce gam rüzgârına dalıp yâd-ı ruhsârına

kan revân olan kalbime bin tiri müjgân geçiyor

alışırdı gönlüm çoktan dağ-ı firkâtine lakin

bahr-ı melâl hatırımdan zülfi perişan geçiyor

gül sararır bülbül susar hazana döner nevbahar

düşse yolum gülşen anlar bir kalbi virân geçiyor

şehr-i tahammüle düşmez geçse bin şehirden yolum

bilemem yâr kaderimden kaç râh-ı hicrân geçiyor

şerhi gamdır okuduğum leylü nehâr bu bahtımdan

beytül ahzân imiş dünya bir ömür nalân geçiyor

bahar 2012 

sivas

gazel

 zülfün düştükçe yele eyler tarumar beni

saçındaki her tele bağlamışlar yar beni

vurdun dağ-ı hicranı derde yar ettin canı

döktün dilimden kanı ettin ah ü zar beni

ah ile figanımdan yandı dil hicranımdan

sürdün öz vatanımdan yar diyar diyar beni

olmak için bir dem şad beklemem senden imdad

olmuşum gamla abad ko böyle naçar beni

döndüğüm derd-i girdab olalı aşkla harab

vur tiğın işle sevab eyle bahtiyar beni

1997

"divan şiiri" soruşturması

1. Divan şiiri sizin için ne anlam ifade ediyor? 

Anadamar, okyanusa akan büyük ırmak, roman, hikaye, felsefe, sanat, din, iman, hayat, şiir…

 

2. Sizce Divan şiiri bugün sürdürülebilir mi? Niçin? Nasıl?

Şiir de diğer bütün sanatlar gibi hayatın içinden alır rengini.Tanzimattan beri kalbimiz, yüzümüz Batıya dönük; fakat yine de divan şiirinin coşkulu, lirik ve derin düşünce iklimi kısmi yeniliklerle devam ettirilebilir ve ettirilmelidir düşüncesindeyim. Bahsettiğim yeniliklerle şiir yazan onlarca büyük şairimiz var. Divan şiiri her şeyden önce Türk şiirinin ana damarlarından birini oluşturur. Divan şiirinden, halk şiirinden yani gelenekten beslenmeyen şiir köksüzdür ya da aşılamadır, gövdesiyle meyvesi benzemez birbirine.

 

3. Şiirinizde Divan şiirine mahsus hangi unsurlara yer verdiniz, yer vermek istersiniz?

 

Şiir, kasıt kabul etmeyen bir türdür. En azından benim yazdıklarım için bu durum böyle; dolayısıyla, illa şu unsuru şiirime taşıyacağım, şeklinde bir kaygım olmadı fakat divan şiiriyle bilhassa öğrencilik yıllarımda ilgilendim ve bu ilgi yazdıklarıma da sirayet etti. Gazeller, rubailer, kıtalar yazdım yirmi yaşımın ilk yarısına kadar.

Divan şiirimize ait mazmunları, konuları, edebi sanatları hatta nazım biçimlerini kullandım, kullanmaya da devam ediyorum. Mesnevi yazabilmeyi ya da bir divan tertip edebilmeyi isterdim mesela.

 

4. En son ne zaman Divan şiiri okudunuz?

Bir hafta olmamıştır… Kitaplığımda divanlar ve mesneviler daima ulaşabileceğim bir rafta durur, bazı gazeller kendisine mutlaka çağırır bir süre okumasam. Farkında olmadan ezberlediğim onlarca beyit, gazel vardır bu şekilde.

 

5. Kendinize yakın hissettiğiniz Divan şairi/şairleri var mı? Neden? Nasıl

Fuzûlî ve Niyaz-i Mısrî’yi kendime daha yakın hissederim. Fuzuli’deki lirizm, Niyaz-i Mısri’deki dünya ve hayat anlayışı, coşkunluk kendimi onlara yakın hissetmem için gerekli sebepler galiba. Nesimi, Eşrefoğlu Rumi, Şeyh Galib, Esrar Dede, Nef'i, Naili, Neşati, Necati gibi isimlerle listeyi uzatmak mümkün.

 

Teşekkür ederim. Muhabbetle...

 

Ben teşekkür ederim… selametle…

gazel

 

ne tadı kaldı hayatın ne sensiz zaman geçiyor

ne gün ne hafta ne de yıl bir ömür ziyan geçiyor

 

bazen mecnûn bazen ferhâd düşmüş gam rûzigârına

dil zencir-i cünûn ile her gün kapından geçiyor

 

düşünce gam rüzgârına dalıp yâd-ı ruhsârına

kan revân olmuş kalbime bin tiri müjgân geçiyor

 

alışırdı gönlüm çoktan dağ-ı firkâtine lakin

bahr-i melâl hatırımdan zülf-i perişan geçiyor

 

gül sararır bülbül susar hazana döner nevbahar

düşse yolum gülşen anlar bir kalbi virân geçiyor

 

şehr-i tahammüle düşmez geçse bin şehirden yolum

bilemem yâr kaderimden kaç râh-ı hicrân geçiyor

 

şerh-i gamdır okuduğum leyl ü nehâr bu bahtımdan

beytü’l ahzân imiş dünya bir ömür nalân geçiyor

 

bahar 2012

gazel

gazel

 

bırak böyle kalayım yâr bu harlar içinde

kalayım kavrulayım âh ü zarlar içinde

 

ben değildim isteyen bu gamı ayrılığı

sen beni koyup gittin bu diyarlar içinde

 

yazgımda aşkın dağı dolaştım kervan kervan

bilmedin beni kaldım bu pazarlar içinde

 

bıraktım gençliğimi acının sahrasına

çıkmaz bir düşe kandım intizarlar içinde

 

şimdengeri istemem vuslatın gülşenini

kalsın bu gönül bahçem sonbaharlar içinde

 

bu sonu ben istedim bu kanlı helakı ben

senin hiç yitmediğin rûzigârlar içinde

 

sende ölüp bir sevda şehidi olmak varken

seni sevmeyi seçtim intiharlar içinde

 

bırak böyle kalayım böyle harlar içinde

kalayım kavrulayım âh ü zarlar içinde