Çocuklar
parka gitti belki de hiç dönmezler
Dedeleri
balkondan görse de baksa bari
Ah ben
de bakabilsem koşup da peşlerinden
Kaldırım
ortasında sessiz bir ağaç gibi
Ben yine
kaldım burda onlar da öyle gitti
Penceremin
önünde karardı tek güneşim
Daha
hiçbir aynadan görmeyecekler beni
Solmuş
iki gül şimdi gözlerim… ah gözlerim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder