26 Temmuz 2020 Pazar

gözlerinden vurulan

hüseyn kaya


Çocuklar parka gitti belki de hiç dönmezler

Dedeleri balkondan görse de baksa bari

Ah ben de bakabilsem koşup da peşlerinden

Kaldırım ortasında sessiz bir ağaç gibi

 

Ben yine kaldım burda onlar da öyle gitti

Penceremin önünde karardı tek güneşim

Daha hiçbir aynadan görmeyecekler beni

Solmuş iki gül şimdi gözlerim… ah gözlerim


Hiç yorum yok: