lâl

beni böyle sınama yetmez gençliğim

yetmez iğdelerin çiçek açması

beni sen bilirsin

başkası değil

varsın yalan olsun tutunduğum dal

varsın yılan olsun

varsın zehir olsun tek tebessümün

tek kanadım kalsın

düştüğü yerde

beni sen bilirsin böyle sınama

 

demedim kimseye

senden bu acı

senden bu koca dağ yazgım üstünde

senden bu ağzımdan sızan kan

senden

demedim

savurma yapraklarımı

 

aşkla ağuladın beni sen

aşkla

lâl olayım yar dedim

lâl olayım

yar

bir kez olsun bana ismimi söyle

ben senin ismini hiç demeden gideceğim