hatıra

hüseyn kaya

herkes unuttu beni bu kıyısında nehrin

kırılan aynaların en uzağında yüzüm

kokusu yok adı yok rengi yok çiçeklerin

bitmeyen bir gecenin rüyası her gördüğüm

 

siyah bir kumaş gibi dokuduğum kederi

ağartmaya yetmedi gözyaşı meleklerin

ömrümün ortasında hatırasıyım şimdi

paslı kelimelerden düşen ümitlerimin

 

ocak 2010

az edebiyat dergisi sayı: 6